Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych

Zjednoczeni dla Pokoju: Zapewnienie Ochrony Cywilów i Pracowników Humanitarnych w Gazie

Zgromadzenie Ogólne,

Przypominając swoją Rezolucję 377 (V) z 3 listopada 1950 roku, znaną jako „Zjednoczeni dla Pokoju”, która potwierdza, że gdy Rada Bezpieczeństwa nie jest w stanie wypełnić swojej głównej odpowiedzialności za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa z powodu braku jednomyślności wśród jej stałych członków, Zgromadzenie Ogólne powinno niezwłocznie rozpatrzyć sprawę i może wydać odpowiednie zalecenia, w tym użycie sił zbrojnych, jeśli jest to konieczne, w celu przywrócenia międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa,

Ponownie potwierdzając zasady i cele Karty Narodów Zjednoczonych, w szczególności zobowiązanie do przestrzegania praw człowieka, promowania sprawiedliwości oraz utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa,

Przypominając Powszechną Deklarację Praw Człowieka (UDHR), przyjętą 10 grudnia 1948 roku, która ustanawia niezbywalne prawa wszystkich ludzi do życia, wolności i bezpieczeństwa osobistego oraz podkreśla, że „nigdy więcej” oznacza nigdy więcej dla wszystkich, bez jakichkolwiek form dyskryminacji,

Ponownie potwierdzając Konwencje Genewskie z 1949 roku oraz ich Protokoły Dodatkowe, które ustanawiają ramy prawne dla ochrony cywilów i pracowników humanitarnych podczas konfliktów zbrojnych, oraz przypominając, że wszystkie strony konfliktu są związane tymi obowiązkami,

Przypominając Konwencję o Zapobieganiu i Karaniu Zbrodni Ludobójstwa z 1948 roku, która nakłada na państwa obowiązek zapobiegania i karania czynów ludobójstwa, oraz z głębokim niepokojem odnotowując ustalenia Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości (MTK) w jego tymczasowych środkach z 26 stycznia 2024 roku, nakazujących Izraelowi podjęcie natychmiastowych i skutecznych działań w celu ochrony Palestyńczyków w Gazie przed ryzykiem ludobójstwa poprzez zapewnienie wystarczającej pomocy humanitarnej oraz umożliwienie podstawowych usług,

Ponownie potwierdzając zasadę Odpowiedzialności za Ochronę (R2P), zatwierdzoną przez Zgromadzenie Ogólne w 2005 roku, która stanowi, że społeczność międzynarodowa ma obowiązek chronić ludność przed ludobójstwem, zbrodniami wojennymi, czystkami etnicznymi i zbrodniami przeciwko ludzkości, gdy państwo wyraźnie nie jest w stanie tego zrobić, oraz że ta odpowiedzialność obejmuje podejmowanie zbiorowych działań poprzez Organizację Narodów Zjednoczonych,

Z głębokim niepokojem odnotowując powtarzające się niepowodzenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych w zdecydowanym działaniu w odpowiedzi na kryzys humanitarny w Gazie, spowodowane użyciem weta przez Stany Zjednoczone, ostatnio 20 lutego 2024 roku, w celu zablokowania rezolucji żądającej natychmiastowego zawieszenia broni, co utrudnia główną odpowiedzialność Rady za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa,

Wyrażając alarm z powodu niezachowywania przez Izrael rezolucji Rady Bezpieczeństwa, w tym Rezolucji 2728 (2024) wzywającej do natychmiastowego zawieszenia broni, oraz prawnie wiążących tymczasowych środków MTK, jak udokumentowano przez Amnesty International 28 lutego 2024 roku, która poinformowała o niepowodzeniu Izraela w zapewnieniu wystarczającej pomocy humanitarnej oraz kontynuowaniu operacji wojskowych, w tym planach eskalacji w Rafah, co naraża cywilów na dalsze katastrofalne konsekwencje,

Z głęboką troską o trwający kryzys humanitarny w Gazie, charakteryzujący się masowymi przesiedleniami, brakiem bezpieczeństwa żywnościowego, ograniczonym dostępem do opieki zdrowotnej oraz atakami na cywilów i pracowników humanitarnych, jak poinformował Real Instituto Elcano 1 marca 2024 roku, który podkreśla niepowodzenie społeczności międzynarodowej w skutecznym wdrożeniu R2P w tym kontekście,

Uznając, że skala ludzkiego cierpienia w Gazie, w tym duża liczba ofiar wśród cywilów, tragiczne warunki życia spowodowane blokadami oraz działaniami wojskowymi, stanowi wyraźny i pilny przypadek dla zastosowania Odpowiedzialności za Ochronę, oraz że brak działania podważa wiarygodność prawa międzynarodowego i Organizacji Narodów Zjednoczonych,

Stwierdzając, że sytuacja w Gazie stanowi zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, wymagające natychmiastowych i zbiorowych działań ze strony Zgromadzenia Ogólnego na podstawie mandatu „Zjednoczeni dla Pokoju” w celu ochrony cywilów i pracowników humanitarnych oraz przestrzegania zasad prawa międzynarodowego,

Działając na podstawie Rozdziału IV Karty Narodów Zjednoczonych oraz zgodnie z Rezolucją 377 (V),

Główne Klauzule Operacyjne

1. Żąda natychmiastowego i trwałego zawieszenia broni w Gazie w celu wstrzymania wszystkich operacji wojskowych, ochrony cywilów oraz umożliwienia bezpiecznego i niezakłóconego dostarczania pomocy humanitarnej, zgodnie z tymczasowymi środkami MTK oraz rezolucjami Rady Bezpieczeństwa;

2. Wzywa do natychmiastowego rozmieszczenia międzynarodowych sił ochronnych pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych w Gazie w celu zapewnienia bezpieczeństwa cywilów i pracowników humanitarnych, ochrony przed dalszą przemocą oraz ułatwienia dostarczania pomocy ratującej życie, w tym żywności, materiałów medycznych i schronienia;

3. Wzywa wszystkie państwa członkowskie do przestrzegania swoich obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego, w tym orzeczeń MTK i Konwencji o Ludobójstwie, poprzez zaprzestanie wszelkich form wsparcia – militarnego, finansowego lub dyplomatycznego – dla Izraela, które mogą przyczyniać się do trwających naruszeń międzynarodowego prawa humanitarnego w Gazie;

4. Wzywa państwa członkowskie posiadające zdolności do udzielania wsparcia militarnego do przyczynienia się personelem, sprzętem i zasobami do międzynarodowych sił ochronnych, zapewniając, że takie siły działają w ramach jasnego mandatu ochrony cywilów i pracowników humanitarnych zgodnie z międzynarodowym prawem humanitarnym;

5. Zachęca państwa członkowskie, które nie mogą udzielić wsparcia militarnego, do zapewnienia wsparcia logistycznego, w tym transportu, komunikacji i infrastruktury, oraz pomocy humanitarnej, w celu zaspokojenia pilnych potrzeb ludności Gazy, w tym dostępu do czystej wody, opieki zdrowotnej i edukacji;

6. Potwierdza, że rozmieszczenie międzynarodowych sił ochronnych oraz dostarczanie pomocy humanitarnej jest zgodne z Odpowiedzialnością za Ochronę, jako zbiorowe działanie w celu zapobiegania dalszym okrucieństwom oraz przestrzegania podstawowych praw narodu palestyńskiego;

7. Wzywa Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) do przyspieszenia dochodzeń w sprawie domniemanych zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości popełnionych w Gazie oraz wzywa państwa członkowskie do pełnej współpracy z MTK w celu zapewnienia odpowiedzialności osób odpowiedzialnych;

8. Kieruje wszelkie sprzeciwy Izraela lub Stanów Zjednoczonych wobec wdrożenia tej rezolucji do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości (MTK) w Hadze w celu rozstrzygnięcia, potwierdzając, że drzwi sprawiedliwości pozostają otwarte dla rozpatrywania naruszeń prawa międzynarodowego;

9. Wzywa Sekretarza Generalnego do złożenia sprawozdania Zgromadzeniu Ogólnemu w ciągu 30 dni na temat wdrożenia tej rezolucji, w tym ustanowienia międzynarodowych sił ochronnych, dostarczania pomocy humanitarnej oraz postępów w kierunku odpowiedzialności za naruszenia prawa międzynarodowego;

10. Decyduje o pozostaniu zaangażowanym w sprawę oraz zwołaniu nadzwyczajnej sesji specjalnej, jeśli sytuacja w Gazie ulegnie dalszemu pogorszeniu lub jeśli środki określone w tej rezolucji nie zostaną skutecznie wdrożone.