Resolutie van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties

Verenigd voor Vrede: Het waarborgen van de bescherming van burgers en humanitaire werkers in Gaza

De Algemene Vergadering,

Herinnerend aan haar Resolutie 377 (V) van 3 november 1950, bekend als “Verenigd voor Vrede”, die bevestigt dat wanneer de Veiligheidsraad faalt in het uitoefenen van zijn primaire verantwoordelijkheid voor het handhaven van internationale vrede en veiligheid vanwege een gebrek aan unanimiteit onder zijn permanente leden, de Algemene Vergadering de kwestie onmiddellijk moet behandelen en passende aanbevelingen kan doen, inclusief het gebruik van gewapende macht indien nodig, om de internationale vrede en veiligheid te herstellen,

Bevestigend de principes en doelen van het Handvest van de Verenigde Naties, in het bijzonder de verplichting om mensenrechten te handhaven, gerechtigheid te bevorderen en internationale vrede en veiligheid te waarborgen,

Herinnerend aan de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM), aangenomen op 10 december 1948, die de onvervreemdbare rechten van alle mensen op leven, vrijheid en persoonlijke veiligheid vastlegt, en benadrukt dat “nooit meer” betekent nooit meer voor iedereen, zonder enige vorm van onderscheid,

Bevestigend de Geneefse Conventies van 1949 en hun Aanvullende Protocollen, die het juridische kader vaststellen voor de bescherming van burgers en humanitaire werkers tijdens gewapende conflicten, en herinnerend dat alle partijen bij een conflict gebonden zijn aan deze verplichtingen,

Herinnerend aan het Verdrag inzake de Voorkoming en Bestraffing van de Misdaad van Genocide van 1948, dat staten verplicht om daden van genocide te voorkomen en te bestraffen, en met grote bezorgdheid noterend de bevindingen van het Internationaal Gerechtshof (ICJ) in zijn voorlopige maatregelen van 26 januari 2024, waarin Israël wordt opgedragen onmiddellijk effectieve maatregelen te nemen om Palestijnen in Gaza te beschermen tegen het risico van genocide door voldoende humanitaire hulp te garanderen en basisdiensten mogelijk te maken,

Bevestigend het principe van de Verantwoordelijkheid om te Beschermen (R2P), goedgekeurd door de Algemene Vergadering in 2005, dat stelt dat de internationale gemeenschap de verantwoordelijkheid heeft om bevolkingen te beschermen tegen genocide, oorlogsmisdaden, etnische zuivering en misdaden tegen de menselijkheid wanneer een staat hier duidelijk niet in slaagt, en dat deze verantwoordelijkheid collectieve actie via de Verenigde Naties omvat,

Met diepe bezorgdheid noterend de herhaalde mislukking van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties om daadkrachtig op te treden tegen de humanitaire crisis in Gaza, vanwege het gebruik van het veto door de Verenigde Staten, meest recent op 20 februari 2024, om een resolutie te blokkeren die een onmiddellijk staakt-het-vuren eiste, waardoor de primaire verantwoordelijkheid van de Raad om internationale vrede en veiligheid te handhaven wordt belemmerd,

Alarm uitend over de niet-naleving door Israël van resoluties van de Veiligheidsraad, inclusief Resolutie 2728 (2024) die opriep tot een onmiddellijk staakt-het-vuren, evenals de juridisch bindende voorlopige maatregelen van het ICJ, zoals gedocumenteerd door Amnesty International op 28 februari 2024, waarin werd gerapporteerd dat Israël heeft gefaald in het garanderen van voldoende humanitaire hulp en zijn militaire operaties voortzet, inclusief plannen voor een escalatie in Rafah, wat verdere catastrofale gevolgen voor burgers riskeert,

Ernstig bezorgd over de aanhoudende humanitaire crisis in Gaza, gekenmerkt door wijdverspreide ontheemding, voedselonzekerheid, beperkte toegang tot gezondheidszorg en aanvallen op burgers en humanitaire werkers, zoals gerapporteerd door het Real Instituto Elcano op 1 maart 2024, dat de mislukking van de internationale gemeenschap benadrukt om R2P effectief uit te voeren in deze context,

Erkennend dat de omvang van het menselijk lijden in Gaza, inclusief grootschalige burgerslachtoffers, erbarmelijke levensomstandigheden als gevolg van blokkades en militaire acties, een duidelijke en dringende zaak vormt voor de toepassing van de Verantwoordelijkheid om te Beschermen, en dat het niet handelen de geloofwaardigheid van het internationaal recht en de Verenigde Naties ondermijnt,

Vaststellend dat de situatie in Gaza een bedreiging vormt voor de internationale vrede en veiligheid, wat onmiddellijke en collectieve actie door de Algemene Vergadering vereist onder haar mandaat “Verenigd voor Vrede” om burgers en humanitaire werkers te beschermen en de principes van het internationaal recht te handhaven,

Handelend onder Hoofdstuk IV van het Handvest van de Verenigde Naties en overeenkomstig Resolutie 377 (V),

Belangrijke Operationele Clausules

1. Eist een onmiddellijk en duurzaam staakt-het-vuren in Gaza om alle militaire operaties te stoppen, burgers te beschermen en de veilige en ongehinderde levering van humanitaire hulp mogelijk te maken, in overeenstemming met de voorlopige maatregelen van het ICJ en de resoluties van de Veiligheidsraad;

2. Oproepend tot de onmiddellijke inzet van een internationale beschermingsmacht, onder auspiciën van de Verenigde Naties, naar Gaza om de veiligheid van burgers en humanitaire werkers te garanderen, hen te beschermen tegen verder geweld en de levering van levensreddende hulp, inclusief voedsel, medische benodigdheden en onderdak, te faciliteren;

3. Dringt er bij alle lidstaten op aan om hun verplichtingen onder internationaal recht na te komen, inclusief de uitspraken van het ICJ en het Genocideverdrag, door elke vorm van steun – militair, financieel of diplomatiek – aan Israël te staken die kan bijdragen aan de aanhoudende schendingen van het internationaal humanitair recht in Gaza;

4. Verzoekt lidstaten met de capaciteit om militaire steun te bieden om personeel, uitrusting en middelen bij te dragen aan de internationale beschermingsmacht, waarbij wordt verzekerd dat een dergelijke macht opereert onder een duidelijk mandaat om burgers en humanitaire werkers te beschermen in overeenstemming met het internationaal humanitair recht;

5. Moedigt lidstaten die geen militaire steun kunnen bieden aan om logistieke steun te leveren, inclusief transport, communicatie en infrastructuur, evenals humanitaire hulp, om de dringende behoeften van de bevolking van Gaza aan te pakken, inclusief toegang tot schoon water, gezondheidszorg en onderwijs;

6. Bevestigt dat de inzet van een internationale beschermingsmacht en de verstrekking van humanitaire hulp in overeenstemming zijn met de Verantwoordelijkheid om te Beschermen, als een collectieve actie om verdere gruweldaden te voorkomen en de fundamentele rechten van het Palestijnse volk te handhaven;

7. Roept het Internationaal Strafhof (ICC) op om zijn onderzoeken naar vermeende oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid in Gaza te versnellen, en dringt er bij lidstaten op aan om volledig samen te werken met het ICC om verantwoording te garanderen voor de verantwoordelijken;

8. Verwijst eventuele bezwaren van Israël of de Verenigde Staten tegen de uitvoering van deze resolutie naar het Internationaal Gerechtshof (ICJ) in Den Haag voor arbitrage, waarbij wordt bevestigd dat de deuren van gerechtigheid open blijven om schendingen van internationaal recht aan te pakken;

9. Verzoekt de Secretaris-Generaal om binnen 30 dagen aan de Algemene Vergadering te rapporteren over de uitvoering van deze resolutie, inclusief de oprichting van de internationale beschermingsmacht, de levering van humanitaire hulp en de voortgang richting verantwoording voor schendingen van internationaal recht;

10. Besluit om de kwestie actief te blijven volgen en een speciale noodvergadering bijeen te roepen als de situatie in Gaza verder verslechtert of als de maatregelen uiteengezet in deze resolutie niet effectief worden uitgevoerd.