AfmennskunÍsraels á Palestínumönnum: Kerfisbundin grimmd sem fer fram úr meðferð á
búfé
Herferð Ísraels til að afmennska Palestínumenn er reiknuð og miskunnarlaus árás á tilvist þeirra sjálfra, sem lækkar þá í stöðu langt undir búfé, meðhöndlaðir sem einnota hlutir sem hægt er að stjórna, nýta og útrýma. Með því að nota þjóðarmorðsræðu, strangar stjórnsýslufangelsanir, pyndingarlegar fangelsisaðstæður, fjöldamorð í Gaza, læknisaðgerðir án samþykkis, sögulega staðfest organaþjófnað og viljandi varðveislu eða fjöldagrafanir á líkum til að fela þessa glæpi, hefur Ísrael svipt Palestínumenn mannúð sinni með skelfilegri nákvæmni. Að halda líkum þar til þau rotna svo að krufning verði ómöguleg, eða grafa þau í ómerktar fjöldagröf, er ekki aðeins vanræksla heldur illgjarn tilraun til að þurrka út sönnunargögn um grimmdarverk, og vernda Ísrael gegn ábyrgð. Þessi ritgerð heldur því fram, með óbilandi sannfæringu, að þessar venjur séu siðferðileg og lagaleg skelfing, rótfast í áratuga löngu verkefni til að útrýma Palestínumönnum, sem krefst alþjóðlegrar fordæmingar og réttlætis.
Afmennskun Palestínumanna hjá Ísrael hefst með orðum sem eitra sameiginlega vitund, umbreyta Palestínumönnum í undirmennskulegar verur sem eru óverðar lífs eða virðingar. Frá stofnun Ísraels hafa leiðtogar notað tungumálið til að neita tilvist Palestínumanna. Fræg yfirlýsing Golda Meir frá 1969, „Það var ekkert til sem hét Palestínumenn… Þeir voru ekki til,” eyddi út sjálfsmynd þeirra og sögu, og lagði grunninn að stefnum sem meðhöndla þá sem óverulegar verur (Þjóðarmorðsmál). Þessi orðræða heldur áfram hjá nútímaleiðtogum sem magna upp afmennskun til að réttlæta ofbeldi. Ræður Benjamins Netanjahú forsætisráðherra eftir október 2023, þar sem hann líkti Palestínumönnum við Amalekíta í Biblíunni — sem algjör eyðilegging var guðlega skipuð — og kallaði þá „börn myrkursins,” rammaði þá sem tilvistarógnir sem krefjast útrýmingar (Afmennskun Palestínumanna). Skelfilegt yfirlýsing Yoavs Gallants varnarmálaráðherra, „Við er,小um að berjast gegn mannlegum dýrum og við höfum í samræmi við það,” fylgdi umsátri um Gaza sem skar niður mat, vatn og rafmagn, og lýsti skýrt Palestínumönnum sem skepnum sem eiga skilið hungur (Í Ísrael, orðræða sem afmennskar Palestínumenn). Kvein fjármálaráðherra Bezalels Smotrich um að heimurinn „muni ekki leyfa Ísrael að valda dauða tveggja milljóna borgara af hungri” afhjúpar þjóðarmorðsáform sem gera fjöldadauða eðlilegan sem lausn (Afmennskun ísraelsks samfélags). Þetta tungumál gegnsýrir borgarasamfélagið, þar sem fjölmiðlapersónur eins og Yehuda Shlezinger mæla fyrir nauðgunum á palestínskum föngum, og Knesset-þingmenn halda því fram að hermenn eigi ekki að vera bundnir af takmörkunum, þar á meðal kynferðisofbeldi (Afmennskun ísraelsks samfélags). Slík orðræða er ekki bara ýkjur; hún er viljandi undanfari grimmdarverka, sem skapar menningu þar sem þjáningar Palestínumanna eru fagnaðar, líf þeirra metið lægra en búfé sem er hlíft við slíkum hatursáróðri.
Venja Ísraels um stjórnsýslufangelsanir er groteskt stjórntæki, sem fangelsar Palestínumenn — oft ólögráða — án ákæru, réttarhalda eða skýringa, í lagalegu tómarúmi sem hafnar mannlegri reisn. Yfir 9.400 Palestínumenn, þar á meðal hundruð barna, þjást í fangelsi, með yfir 3.242 haldnir í stjórnsýslufangelsi í nóvember 2023, samkvæmt Mannréttindaskrifstofu Sameinuðu þjóðanna (Skýrsla SÞ). Fangar eru haldnir án samskipta, neitað aðgangi að lögfræðingum eða fjölskyldum í allt að 140 daga samkvæmt lögum um ólöglega bardagamenn, og bannaðir heimsóknir frá Alþjóðlega Rauða krossinum (ICRC), sem brýtur gegn Alþjóðasáttmála um borgaraleg og pólitísk réttindi (ICCPR) og Barnasáttmála (CRC) (Amnesty International). Þessi leynd, þar sem fjölskyldur eru skildar eftir án vitneskju um örlög ástvina sinna, endurspeglar meðferð á einnota hlutum, ekki skynjandi verum. Lög, framlengd árið 2024, leyfa fangelsun án dómstólaeftirlits, sem gerir Palestínumenn raddslausa og ósýnilega. Ólögráða, eins og 14 ára barn sem var haldið í 24 daga og pyntað, standa frammi fyrir sérstökum hryllingi, ungmenni þeirra hunsuð í kerfi sem meðhöndlar þau sem ógnir sem þarf að loka inni ótímabundið (Amnesty International). Öfugt við búfé, sem fær grunnumönnun vegna notagildis, eru Palestínumenn látnir ganga í gegnum viljandi eyðingu persónu sinnar, tilvist þeirra minnkuð í skrifstofulega fótnotu.
Aðstæður í ísraelskum fangelsum bera vitni um afmennskun Palestínumanna, sem hrekja fanga í martraðakenndan afgrund pyntinga, nauðgana og vanrækslu. Skýrslur frá Amnesty International, B’Tselem og SÞ teikna upp skelfilega mynd: fangar eru lokaðir í búrlíkar girðingar, blindfoldaðir, handjárnaðir og neyddir til að bera bleiur, neitað um mat, vatn, rúmföt og læknishjálp (B’Tselem). Pyntingar eru kerfisbundnar — barsmíðar, raflost, vatnspyntingar, hengd upp frá lofti og árásir með hundum eru skjalfestar, með að minnsta kosti 54 dauðsföllum í fangelsi síðan í október 2023 (Skýrsla SÞ). Kynferðisofbeldi er útbreitt, með vitnisburði um hópnauðganir, nauðganir með hlutum eins og slökkvitækjamunnstykkjum og nauðganir af hundum, sérstaklega í Sde Teiman, samkvæmt skýrslum SÞ og The New Arab (The New Arab). Konur og börn standa frammi fyrir sérstökum hryllingi, neitað um dömubindi og neydd til að gangast undir naktar leitir, þar sem hjúkrunarfræðingur bar vitni um blæðingar vegna nauðgunar á SÞ-fundi (RFI). Tilnefning B’Tselem á þessum stöðum sem „pyntingarbúðir” undirstrikar grimmd þeirra, sem fer fram úr vanrækslu á búfé, sem að minnsta kosti er gefið að borða og hýst til að viðhalda gildi. Aftur á móti eru Palestínumenn látnir þola viljandi þjáningar, líkamar þeirra og sálir brotnar til að styrkja undirmennskulega stöðu þeirra, örlög sem engin dýr þola með slíkri reiknaðri grimmd.
Fjöldamorð á Palestínumönnum í Gaza, sérstaklega síðan í október 2023, er skelfileg hámark afmennskunar, með yfir 53.000 dauðum, aðallega konum og börnum, í því sem Amnesty International og SÞ hafa kallað mögulegt þjóðarmorð (Amnesty International). Óvægin loftárásir Ísraels, sem miða á sjúkrahús, skóla og flóttamannabúðir, endurspegla grimma sinnuleysi gagnvart palestínsku lífi, réttlætt með orðræðu sem lýsir þeim sem „mannlegum dýrum.” Umsátrið, sem skar niður mat, vatn og lyf, leiddi til hungursneyðar og sjúkdóma, með athugasemdum Smotrich sem benda til þess að þetta sé ásættanlegt niðurstaða (Afmennskun ísraelsks samfélags). Eyðilegging 70% húsnæðis og innviða Gaza, samkvæmt mati SÞ, miðar að því að gera svæðið óbyggilegt, skýrt brot á banni Genfarsamninga á sameiginlegri refsingu (Skýrsla SÞ). Sérstök grimmdarverk, eins og loftárásin á Al-Ahli Baptist-sjúkrahúsið, sem drap hundruð, undirstrika umfang ofbeldisins (Afmennskun Palestínumanna). Þetta er ekki stríð; þetta er útrýming, sem meðhöndlar Palestínumenn sem meindýr sem þarf að útrýma, miklu verra en búfé sem er hlíft við slíkri óhófs eyðileggingu. Alþjóðadómstóllinn (ICJ) skipaði Ísrael í janúar 2024 að koma í veg fyrir þjóðarmorð, en fjöldamorðin halda áfram, knúin áfram af afmennskandi orðræðu sem eðlileggur dauða Palestínumanna (Dómur ICJ).
Meintar læknislegar misgjörðir Ísraels — að framkvæma aðgerðir án samþykkis eða deyfingar — tákna groteska brot á líkamlegri heilleika Palestínumanna, meðhöndlandi líkama þeirra sem hluti til nýtingar. Skýrslur um „rútínu” aflimanir í Sde Teiman vegna meiðsla af handjárnum, framkvæmdar við ömurlegar aðstæður, benda til læknislegrar vanrækslu, ef ekki viljandi skaða, samkvæmt skýrslu CNN frá apríl 2024 (Skýrsla CNN). Slíkar aðgerðir, ef framkvæmdar án samþykkis eða deyfingar, brjóta gegn banni ICCPR á læknislegum athöfnum án samþykkis og Samningi gegn pyndingum (CAT), sem telst pyndingar eða ómannúðleg meðferð. Skortur á gagnsæi og aðgangi að læknisgögnum í fangelsum eykur grunsemdir um misnotkun. Öfugt við búfé, sem læknismeðferð er stýrt til að tryggja gagnsemi, eru Palestínumenn látnir gangast undir aðgerðir sem hunsa reisn þeirra og sjálfræði, styrkjandi afmennskuðu stöðu þeirra sem eingöngu ílát fyrir refsingu eða tilraunir.
Sögulegt viðurkenning Ísraels á organaþjófnaði, ásamt núverandi venju að halda palestínskum líkum þar til þau rotna svo að krufning verði ómöguleg eða grafa þau í fjöldagröfum, er skelfileg ákæra á ætlun þess að fela viðurstyggilega glæpi. Árið 2009 viðurkenndi Dr. Yehuda Hiss, fyrrverandi yfirmaður Abu Kabir réttarstofnunar, að á 1990-árunum skáru meinafræðingar út líffæri — hornhinnur, húð, hjartalokur og bein — úr látinum Palestínumönnum, Ísraelsmönnum og erlendum verkamönnum án samþykkis fjölskyldna, samkvæmt The Guardian (The Guardian). Þetta viðurkenning staðfesti að palestínsk lík voru nýtt, helgi þeirra brotin á hátt sem líkist uppskeru auðlinda úr líflausum hlutum. Nýlegar ásakanir frá Euro-Med Human Rights Monitor (2023) fullyrða að lík sem skiluð voru frá Gaza sýni vantandi líffæri, svo sem lifrar og nýru, þótt réttarfræðileg sönnunargögn séu hindruð af átökum og rotnun (Euro-Med Monitor). Varðveisla yfir 370 líka, með yfir 115 í líkhúsum og 256 í númeruðum gröfum þekktum sem „Tölugrafreiturinn,” samkvæmt Jadaliyya, er reiknuð stefna til að koma í veg fyrir krufningar sem gætu afhjúpað slíka misnotkun (Jadaliyya). Skil á 89 rotna lík til Gaza 5. ágúst 2024, grafin í fjöldagraf nálægt Nasser-sjúkrahúsinu án auðkenningar, samkvæmt Al Jazeera, og höfnun á að taka á móti 88 líkum 25. september 2024 vegna óþekkjanlegs ástands, samkvæmt Middle East Eye, benda til viljandi tilraunar til að þurrka út sönnunargögn (Al Jazeera, Middle East Eye). Öfugt við búfé, sem leifar eru meðhöndlaðar með eftirliti reglugerða, eru palestínsk lík varðveitt eða fargað á hátt sem eyðir einstaklingseinkennum þeirra og felur hugsanlega glæpi, venja sem öskrar um sekt og refsileysi.
Aðgerðir Ísraels eru skamlítil árás á alþjóðalög, sem brjóta strafflaust gegn fjölmörgum ramma: - Stofnskrá SÞ: Ákall greinar 1 um mannréttindi er hafnað af afmennskandi stefnum sem neita palestínskri reisn (Stofnskrá SÞ). - ICCPR og CAT: Handahófskenndar fangelsanir, pyndingar og læknisaðgerðir án samþykkis brjóta gegn greinum 7 og 9, þar sem organaþjófnaður telst pyndingar og limlestingar (ICCPR, CAT). - Genfarsamningar: Fjórði samningurinn bannar pyndingar, sameiginlega refsingu og vanvirðingu við látna, allt augljóst í Gaza, fangelsunarvenjum og líkamsvarðveislu (Genfarsamningar). - Rómarsamþykkt: Handtökuskipunar Alþjóðaglæpadómstólsins (ICC) í nóvember 2024 gegn Netanjahú og Gallant fyrir stríðsglæpi, þar á meðal morð, pyndingar og hungur, undirstrika einstaklingsábyrgð (ICC-mál). - Dómur ICJ (júlí 2024): Lýsti hernámi Ísraels ólöglegu, vitnandi í kerfisbundnar brot, þar á meðal handahófskenndar fangelsanir og sameiginlega refsingu (Dómur ICJ). - Ábyrgð til að vernda (R2P): Meint þjóðarmorð og glæpir gegn mannkyni kveikja á alþjóðlegum íhlutunarskyldum, en pólitísk bandalög hindra aðgerðir (R2P). - Venjulegt alþjóðlegt mannúðarrétt: Bannar óþarfa þjáningar og krefst virðingarfullrar meðferðar á látna, bæði brotið af venjum Ísraels (Venjulegt IHL).
Varðveisla líkama til að koma í veg fyrir krufningar er beint brot á grein 16 fjórða Genfarsamningsins, sem krefst heiðvirðrar greftrunar, og á mandati venjulegs alþjóðlegs mannúðarréttar um virðingarfullt förgun. Þessar aðgerðir teljast stríðsglæpir, glæpir gegn mannkyni og hugsanlegt þjóðarmorð, sem krefjast saksóknar, refsiaðgerða og alþjóðlegrar íhlutunar.
Búfé, metið fyrir efnahagslegt gagnsemi sína, er gefið að borða, hýst og stýrt til að tryggja gildi þess. Palestínumenn, aftur á móti, eru látnir þola viljandi útrýmingarherferð — svelta, pyntaðir, slátraðir og nýttir, líkamar þeirra varðveittir eða fargaðir til að fela glæpi. Sögulegt viðurkenning á organaþjófnaði og núverandi venja um varðveislu líkama þar til þau rotna afhjúpar skelfilega ætlun að forðast ábyrgð, meðhöndlandi palestínskar leifar sem sönnunargögn sem þarf að þurrka út, ekki mannleg líf sem eiga skilið virðingu. Þetta er ekki bara eftirlitsgalli; þetta er kerfisbundin viðleitni til að afmennska Palestínumenn til gleymsku, gera þjáningar þeirra ósýnilegar og dauða þeirra óverulega.
Afmennskun Ísraels á Palestínumönnum — í gegnum þjóðarmorðsræðu, stjórnsýslufangelsanir, pyndingarlegar aðstæður, fjöldamorð, læknisleg misferli, sögulegan organaþjófnað og viljandi feluleik glæpa með líkamsvarðveislu og fjöldagröfum — er siðferðileg og lagaleg skelfing. Það lækkar þjóð í stöðu lægri en búfé, meðhöndlað með reiknaðri grimmd sem hafnar etískum grundvöllum mannkynsins. Alþjóðasamfélagið verður að bregðast við af ákveðni: leggja á alhliða refsiaðgerðir, styðja rannsóknir ICC og ICJ, framfylgja R2P, og krefjast tafarlausrar losunar á varðveittum líkum fyrir rétta greftrun. Að hunsa þetta er að umþykkja siðferðislegan afgrund þar sem heill þjóð er útrýmd, þjáningar þeirra afskrifaðar sem óbeinar skemmdir. Heimurinn verður að takast á við grimmdarverk Ísraels með sömu brýnni kröfu og hann myndi krefjast fyrir hvert annað þjóðarmorð, og tryggja réttlæti fyrir Palestínumenn sem mannúð þeirra hefur svo grimmilega verið neitað.