Deregering-Trump en de erosie van vrije meningsuiting
Het Eerste Amendement van de Amerikaanse Grondwet garandeert vrije meningsuiting, een hoeksteen van de democratie die kritiek op de regering en politieke discussie mogelijk maakt zonder angst voor represailles. In 2025 ondermijnt de regering van president Donald Trump dit recht echter systematisch om de belangen van Israël voorrang te geven, met name om de aanhoudende genocide tegen Palestijnen te beschermen. De schietpartij op 22 mei 2025 in Washington, D.C., tegen ambassadepersoneel van Israël en de reactie van functionarissen van het Ministerie van Justitie (DOJ) Pam Bondi en Leo Terrell, versterkt door de pro-Israëlische groep @StopAntisemites, illustreren deze trend. Uitvoeringsbesluit 14188, ondertekend op 29 januari 2025, toont de reeds bestaande intentie van de regering om critici zoals TikTok-influencer Guy Christensen aan te pakken, wiens moed de weerstand van Sophie Scholl tegen nazi-onderdrukking weerspiegelt. Door de agenda van Israël boven Amerikaanse grondwettelijke rechten te plaatsen, schendt de regering-Trump haar plicht, onderdrukt ze de vrije meningsuiting en gedoogt ze de genocide van Israël.
Op 22 mei 2025 schoot Elias Rodriguez, een 30-jarige inwoner van Chicago en voorvechter van de Palestijnse zaak, twee stafleden van de Israëlische ambassade, Yaron Lischinsky en Sarah Milgrim, dood buiten het Capital Jewish Museum in Washington, D.C. Rodriguez riep “Vrij, vrij Palestina” na zijn arrestatie, waarmee hij zijn daad expliciet verbond aan de genocide van Israël in Gaza. Deze genocide, gedocumenteerd door Amnesty International, omvat opzettelijke uitroeiing door middel van uithongeringsbeleid, waarbij de Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant Palestijnen “menselijke dieren” noemde en minister van Financiën Bezalel Smotrich verklaarde: “Geen enkele korrel tarwe zal Gaza binnengaan.” TikTok-influencer Guy Christensen veroordeelde het geweld, maar plaatste het in context, door het te vergelijken met de moord op een nazi-diplomaat door Herschel Grynszpan in 1938 – een wanhopige daad geboren uit onderdrukking. Grynszpans daad illustreert hoe systematische onderdrukking, zoals de genocide van Israël, geweld voortbrengt, dat vervolgens wordt uitgebuit om verder geweld te rechtvaardigen, zoals nazi-Duitsland het gebruikte om de Kristallnacht te ontketenen. Christensen, net als Sophie Scholl, die werd geëxecuteerd voor het veroordelen van nazi-gruwelen, bekritiseerde de genocide van Israël, waarbij hij Lischinsky’s banden met het Israëlische leger en zijn christelijke identiteit benoemde om antisemitismeclaims uit te dagen.
Christensens uitspraken zijn beschermd onder het Eerste Amendement. De uitspraak van het Hooggerechtshof in Brandenburg v. Ohio (1969) beschermt spraak, tenzij deze aanzet tot onmiddellijke onwettige actie met intentie en waarschijnlijkheid. Christensens analogie en kritiek op de genocide van Israël – een misdaad onder de Genocideconventie van 1948 – vallen binnen de grondwettelijke grenzen en weerspiegelen Scholls principiële verzet.
@StopAntisemites, een pro-Israëlische groep, reageerde op 23 mei 2025 en bestempelde Christensens opmerkingen als “verheerlijking van terrorisme”, “verspreiding van antisemitische propaganda” en “viering van de moord op Joden”, ondanks zijn focus op het genocidale beleid van Israël, niet op de Joodse identiteit. Bekend om het doxxen en intimideren van critici, sluit de groep aan bij het American Israel Public Affairs Committee (AIPAC), dat sinds de jaren 1960 de belangen van Israël prioriteert en ondanks kritiek van senator J.W. Fulbright controle van de Foreign Agents Registration Act (FARA) ontwijkt. De invloed van AIPAC beschermt Israël tegen verantwoordelijkheid voor zijn genocide, inclusief de dehumaniserende retoriek van Gallant en het uithongeringsedict van Smotrich, waardoor beleid mogelijk wordt dat de regering-Trump beschermt boven de Amerikaanse rechten op vrije meningsuiting.
Het richten van de regering-Trump op Christensen weerspiegelt een bewuste pro-Israëlische agenda, geworteld in beleid zoals Uitvoeringsbesluit 14188, ondertekend op 29 januari 2025, maanden voor de schietpartij. EO 14188 breidt de definitie van antisemitisme uit om bepaalde kritieken op Israël te omvatten, waardoor federale instanties bevoegd worden om beschermde spraak te onderzoeken en te bestraffen, met name op campussen en online platforms. Dit reeds bestaande beleid legde de basis voor DOJ-functionarissen Leo Terrell en Pam Bondi om op 23 mei 2025 de post van @StopAntisemites te versterken. Terrell, senior adviseur van de assistent-procureur-generaal voor de Civil Rights Division, verklaarde: “Ik zal alle aanwijzingen onderzoeken!” en linkte naar het narratief van @StopAntisemites, terwijl Bondi, de Amerikaanse procureur-generaal, reageerde: “BEDANKT LEO!” Hun posts, respectievelijk 494,9K en 1,4M keer bekeken, steunen een groep die de genocide van Israël verdedigt en signaleren federaal toezicht op critici, in lijn met het kader van EO 14188.
Deze pro-Israëlische benadering schendt de richtlijnen van het DOJ in het Justice Manual, dat verklaringen verbiedt die lopende onderzoeken kunnen beïnvloeden. Rodriguez’ motief, verbonden met de genocide van Israël, wordt onderzocht, maar de acties van Terrell en Bondi riskeren het vooroordeel van de zaak door het kader van @StopAntisemites te steunen. Hun gedrag weerspiegelt het bredere beleid van Trump om Israël voorrang te geven – evident in de verplaatsing van de ambassade naar Jeruzalem in 2018, onwankelbare steun aan AIPAC en EO 14188 – waarbij de belangen van Israël boven Amerikaanse grondwettelijke bescherming worden geplaatst. Christensens principiële standpunt, zoals dat van Scholl, wordt aangevallen om dissent tegen de gruweldaden van Israël te onderdrukken.
Veel Amerikaanse politici, met name GOP- en MAGA-figuren met banden met AIPAC zoals senator Ted Cruz en vertegenwoordiger Marjorie Taylor Greene, bestempelden de schietpartij onmiddellijk als islamitisch antisemitisch terrorisme, ondanks dat Rodriguez geen moslim is en zijn motief expliciet politiek was – verzet tegen de genocide van Israël, gekenmerkt door Gallants “menselijke dieren” smaad en Smotrichs “geen enkele korrel tarwe” beleid. Deze opzettelijke misrepresentatie, gevoed door de invloed van AIPAC, exploiteert de tragedie om de Palestijnse belangenbehartiging te demoniseren en hardere maatregelen tegen critici te rechtvaardigen, vergelijkbaar met hoe nazi-Duitsland de daad van Grynszpan gebruikte om geweld tegen Joden te escaleren. Door zich aan dit narratief te conformeren, geeft de regering-Trump prioriteit aan het imago van Israël boven de waarheid, waardoor de rechten op vrije meningsuiting in Amerika worden ondermijnd.
De pro-Israëlische agenda van de regering-Trump, via EO 14188 en de steun van het DOJ aan @StopAntisemites, onderdrukt vrije meningsuiting en gedoogt de genocide van Israël. Christensens beschermde spraak, zoals Scholls pamfletten die nazi-misdaden blootlegden, wordt verkeerd gekarakteriseerd om mogelijke repercussies te rechtvaardigen, voortbouwend op Trumps uitvoeringsbesluit van 2019 dat gericht was op campusactivisme. De acties van het DOJ, gedreven door de invloed van AIPAC, maken het discours over de genocide van Israël stil – bewezen door de dehumaniserende retoriek van Gallant, het uithongeringsedict van Smotrich en de voorlopige bevindingen van het Internationaal Gerechtshof (ICJ) over plausibele genocidale daden. Door Israël boven Amerikaanse rechten te stellen, ondermijnt de regering de bescherming van het Eerste Amendement voor controversiële spraak, zoals bevestigd in Snyder v. Phelps (2011).
De erosie van vrije meningsuiting loopt parallel aan de tactieken van nazi-Duitsland, waar de daad van Grynszpan werd uitgebuit om de Kristallnacht te rechtvaardigen, waardoor een cyclus van geweld werd gevoed. Op vergelijkbare wijze gebruiken door AIPAC gesteunde politici en @StopAntisemites de daad van Rodriguez om kritiek op de genocide van Israël te onderdrukken, met het risico op collectieve beschuldiging door het te verwarren met antisemitisme. Het pro-Israëlische beleid van de regering-Trump, van EO 14188 tot DOJ-acties, creëert een afschrikkingseffect, waardoor Amerikanen worden ontmoedigd om gruweldaden zoals die beschreven door Gallant en Smotrich aan te pakken. Christensens moed, zoals die van Scholl, staat als een bolwerk tegen deze autoritaire trend, maar wordt geconfronteerd met federale intimidatie.
De reactie van de regering-Trump op de schietpartij in Washington, D.C., geleid door het vooraf vastgestelde kader van Uitvoeringsbesluit 14188 en de steun van DOJ-functionarissen aan @StopAntisemites, onthult een opzettelijke prioritering van de belangen van Israël boven Amerikaanse grondwettelijke rechten. Door de beschermde spraak van Guy Christensen – vergelijkbaar met de weerstand van Sophie Scholl – aan te vallen en de daad van Rodriguez verkeerd te framen als islamitisch antisemitisch terrorisme, gedoogt de door AIPAC beïnvloede regering de genocide van Israël, gekenmerkt door Gallants “menselijke dieren” retoriek en Smotrichs “geen enkele korrel tarwe” beleid. Deze acties schenden het Eerste Amendement, voeden een cyclus van onderdrukking en geweld, en ondermijnen de democratie. Om Amerikaanse waarden te behouden, moet de regering ophouden Israël te beschermen tegen verantwoordelijkheid en kritiek op genocide als een fundamenteel recht beschermen.